به گزارش واحد موسیقی موسسه فرهنگی هنری چشم انداز فردا ، کلاس های دف نوازی (ویژه کودکان ، نوجوان و بزرگسال ) با اساتید رسمی دف در آموزشگاه موسیقی این موسسه آغاز شد . استاد فرضیایی مدیرعامل موسسه چشم انداز فردا با بیش از 18 سال سابقه تدریس ساز های کوبه ای و دف (دارنده کارت مربیگری دف)و همچنین خانم فرهادیان با ۲ سال سابقه همکاری با موسسه چشم انداز فردا و دارنده کارت رسمی مربیگری ساز دف می باشند. کلاس های دف نوازی شنبه ، یکشنبه و دوشنبه ها عصر در آموزشگاه موسیقی چشم انداز فردا برگزار می شود.
کلاس دف در رشت چگونه برگزار می شود
کلاس های دف آموزشگاه موسیقی چشم انداز فردا رشت، به دو صورت عادی و فشرده برگزار می شود .
دوره عادی شامل ۴ جلسه نیم ساعته هفته ای یک جلسه در طول یک ماه است و هنرجویان می توانند این دوره را به صورت ترمی (دوره سه ماهه) ثبت نام نمایند .
دوره فشرده نیز شامل ۴ جلسه یک ساعته هفته ای یک جلسه در طول یک ماه است که این دوره نیز قابلیت ثبت نام به صورت ترمی (دوره سه ماهه) را دارد .
اعطای مدرک دف در رشت
آموزشگاه موسیقی چشم انداز فردا رشت، مرکز اعطای کننده نوازندگی تخصصی دف می باشد . کلیه هنرجویانی که بالای ۱ سال دف و تنبک کار کرده اند می توانند با تکمیل فرم مهارتی و گذراندن یک ترم آموزش و انجام آزمون مربوطه مدرک نوازندگی ساز ایرانی (دف) اخذ نمایند .
این مدرک کاملا رسمی بوده و از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می شود.
علاقه مندان برای کسب اطلاع بیشتر و ثبت نام دوره آموزشی کلاس دف و تنبک در رشت می توانند روز های شنبه تا چهارشنبه ساعت ۱۶ الی ۲۰ و پنجشنبه ۹ الی ۱۸ به آدرس رشت ، گلسار ، خیابان ۸۰، پلاک ۸ مراجعه کرده ویا با شماره ۰۱۳.۳۲۱۳۰۴۸۳ تماس حاصل نمایند.
دف چیست ؟
دف و دپ اسم صوت است و صدایی است که از کوبیدن ضربه ای به پوست دف بر می آید. ساز دف از متداولترین و اساسی ترین نمونه ی آلات ضربی (سازهای کوبه ای) یا آلات ایقاعی روزگاران قدیم به شمار می آید. در فرهنگنامه موسیقی ایران آمده: دف دایره ای است از چوب که بر روی آن پوست کشیده اند. در برخی مناطق حلقه هایی نیز بدان آویزان کنند و در مجلس سماع صوفیان اشعار مذهبی و عرفانی را با آهنگ های دل انگیز و جانسوز در دستگاه های مختلف و نیز ریتم های متفاوت به همراه دف می خوانند و مجلس آنان شور است و شوق و نیایش. شما می توانید برای ثبت نام بر روی دوره نوازنده ساز کوبه ای دف کلیک کنید. در فرهنگ معین آمده است: دف (فارسی عربی،ترکی،آلبانیایی) همان دایره است ضمن این که این لفظ در مصر و آلبانی به طور کلی معنای دایره می دهد. در الجزایر ساز مخصوصی است با قاب چهارگوش که دارای دو پوست است و در پشت این پوست را از داخل چهار تار زهی کشیده اند. در نقش برجسته شکار گوزن در طاق بستان دو نوازنده یکی از سمت چپ نای یا سورنای می نوازد و دیگری ساز چهارگوشی در دست دارد که نوعی دف مربع شکل می باشد. شکل دست های نوازنده این ساز به گونه ای است که بیش از هر چیز موید این نظریه است که دف از دوره ی باستان مورد توجه بوده است. این نوع دف یعنی دف چهارگوش هنوز هم در مصر و سوریه رواج دارد و قاب آن به شکل قاب خشت مالان است. در دایره المعارف فارسی مصاحب آمده است دف سازی است که اساسا عبارت است از قالبی که بر یک (و گاه) دو طرفش پوست کشیده شده است و با زدن به واسطه ی انگشتان یا تکان دادن آن نواخته می شود.
چنان که یاد شد دف چهار گوش در پیش از اسلام متداول بوده ولی در ایت روزگار نواختنش متروک شده است. در حال حاضر در بسیاری از ارکسترهای ایرانی دف یا دایره یکی از سازهای اصلی به شمار می آید. منحصرا در کردستان است که دف یا دایره به عنوان یک ساز مذهبی به کار می رود. آنان دف را با آهنگ مناجات برای حالت سماع یا جذبه می نوازند. صدای این ساز مثل دایره ولی هیجان انگیزتر است. وقار مخصوصی دارد که شنونده را به تفکر در عوالم رویا وامی دارد. این ساز چنانکه از کتابهای موسیقی و نوشتهها و اشعار بر میآید در دوره اسلامی ایران برای پشتیبانی از ساز و حفظ وزن به کار میرفته و رکن اصلی مجالس عیش و طرب و محافل اهل ذوق و عرفان بوده که قوالان هم با خواندن سرود و ترانه آن را به کار میبردند. در کتابهای لغت در معنی دف یا دایره مینویسند: آن چنبری است از چوب که بر روی آن پوست کشند و بر چنبر آن حلقهها آویزند. در قدیم برای آنکه طنین بهتری داشته باشد روی دف پوست آهو میکشیدند. در قدیم دف یا دایره کوچک را که چنبر آن از روی و برنج ساخته میشد خمک یا خمبک میگفتند. به دست زدن با وزن و به اصطلاح بشکن زدن هم خمبک یا خمبک میگفتند.
دف یا دایرههایی هم بوده که بر چنبر آن زنگ تعبیه میکردند و مینواختند. زنگ های دف را جلاجل میگفتند. در دوره اسلامی به کسانی که دف یا دایره مینواختند جلاجل زن میگفتند. در ایران کهن جلاجل وسیلهای بیضی شکل و بزرگ بود که زنگهایی بر آن میبستند و در جنگها به کار میبردند و ظاهراً صدای مهیبی داشته است.دف یا دایره کوچک را که بر آن زنگوله تعبیه میکنند دایره زنگی میگویند. پس از آنکه تمبک مجلسی شد به تدریج جای دف را گرفت و از رونق دف کاست و دف را بیشتر در شهرهای کوچک وقصبات در مجالس عیش و سرور به کار میبردند به ویژه در کردستان و آذربایجان بسیار متداول بود و نوازندگان ماهر داشت. در سالهای اخیر دف نوازی در بیشتر شهرهای ایران رایجتر شده است و هنر آموزان به آموختن آن روی آوردهاند.
0 پاسخ به "آموزش دف در رشت"